Thessaloniki Freedom Initiative

Η Ελευθεριακή Πρωτοβουλία Θεσσαλονίκης [Ε.Π.Θ.] είναι πολιτική συλλογικότητα ενταγμένη στο ρεύμα του Κοινωνικού Αναρχισμού. Για την Ε.Π.Θ. ο κοινωνικός αναρχισμός αποτελεί την πιο έγκυρη απόπειρα επικαιροποίησης των ιστορικών ρευμάτων που συγκρότησαν το αναρχικό κοινωνικό κίνημα, του αναρχοσυνδικαλισμού και του αναρχοκομμουνισμού και δανείζεται χρήσιμα εργαλεία και άλλων επαναστατικών ρευμάτων [συμβουλιακοί κομμουνιστές, ελευθεριακοί, αυτόνομοι]. 

Κάνοντας έναν διαχωρισμό στις έννοιες «Αναρχία» και «Αναρχισμός» ως αναρχία αντιλαμβανόμαστε τη διαρκή πάλη του ανθρώπου μέσα στο χρόνο για την απελευθέρωση του από κάθε μορφή διαχωρισμένης εξουσίας, στο δρόμο για την χειραφέτηση του μέσω της κατάκτησης του αυτεξούσιου, της ατομικής και κοινωνικής ελευθερίας. Ως αναρχισμό αντιλαμβανόμαστε το συγκροτημένο ρεύμα σκέψης και δράσης που γεννήθηκε τον 19ο αιώνα και αποτελεί τέκνο του διαφωτισμού, και το οποίο δομήθηκε ως κομμάτι του σοσιαλιστικού – εργατικού κινήματος, και αναπτύχθηκε ως ιδιαίτερη αυτόνομη πτέρυγά του. Το ιστορικό αναρχικό κίνημα είναι κομμάτι του παγκόσμιου εργατικού κινήματος, και φιλοσοφική πτέρυγα της σοσιαλιστικής σκέψης.Τα εκατομμύρια εργατών που βημάτισαν κάτω από τις σημαίες της Αναρχίας σε όλα τα μήκη και πλάτη της γης, και σκοτώθηκαν για το όραμα του Αντιεξουσιαστικού Σοσιαλισμού βεβαιώνουν για τον χαρακτήρα του κινήματος. Στην Λυών, το Παρίσι, το Βερολίνο, το Μόναχο, την Ανδαλουσία, την Βαρκελώνη, το Μπουένος Άιρες, το Γκιουλάι Πόλιε, την Πετρούπολη, την Κροστάνδη, οι IWW, η FORA, η CNT, η FAI, οι αναρχικές Ομοσπονδίες, και τα Επαναστατικά Συνδικάτα συμμετείχανε στις μάχες ενάντια στον καπιταλισμό, τον φασισμό-ναζισμό, την εξουσία του κράτους και του κεφαλαίου. 

Στην Ελλάδα το κλασσικό αναρχικό ρεύμα γνώρισε μια σύντομη -χρονικά- ανάπτυξη τις δεκαετίες από το 1880 εως το 1910, κυρίως στις περιοχές της Πάτρας, του Πύργου, της Ερμούπολης και της Αθήνας, όπως και της Θεσσαλίας. Στα λίγα αυτά χρόνια, ο αναρχισμός θα καταφέρει να αποτελέσει την ιδεολογία η οποία θα εμπνεύσει τις μεγαλύτερες μάχες των εργατών της εποχής ενάντια στην μισθωτή σκλαβιά. Στο Λαύριο, στη Σέριφο, στην Πάτρα, και τον Πύργο, όπως και στην Ερμούπολη η εμπλοκή των αναρχικών εργατών είναι καταλυτική για την κήρυξη και πολλές φορές τη νίκη των άγριων απεργιακών αγώνων.

English

The Thessaloniki Freedom Initiative is a political collective embedded in the stream of social anarchism. Its members are fighting organically for the achievement of liberal communism as a prerequisite for the free and full development of man.

By making a distinction between the concepts of “Anarchy” and “Anarchism” as anarchy, we perceive the enduring struggle of man over time to liberate himself from any form of divided power, on the path to emancipation through the conquest of self-determination, individual and social freedom.

 As anarchism we understand the constituted stream of thought and action that was born in the 19th century and is a child of the Enlightenment, which was structured as part of the socialist-labor movement, and developed as its own particular wing. The historical anarchist movement is part of the world labor movement, and a philosophical wing of socialist thought. 

The millions of workers who stepped under the banners of Anarchy across the length and breadth of the earth, and killed for the vision of Antisocialism, testify to the character of the movement.In Lyon, Paris, Berlin, Munich, Andalusia, Barcelona, ​​Buenos Aires, Guillaume Polier, Petersburg, Crostend, IWW, FORA, CNT, FAI, the anarchist federations, and the Revolutionary Trade Unions participated in the battles against capitalism, fascism-nazism, the power of the state and capital. 

In Greece, the classical anarchist movement experienced a brief – over time – development in the decades from 1880 to 1910, mainly in the areas of Patras, Pyrgos, Hermoupolis and Athens, as well as Thessaly. In these few years, anarchism will be able to form the ideology that will inspire the greatest struggles of the workers of the time against wage slavery. In Lavrio, Serifos, Patras, and Pyrgos, as well as in Ermoupolis, the involvement of anarchist workers is a catalyst for the proclamation and often the victory of fierce strike strikes.